فولاد و آلیاژهای آن در صنایع مختلف از موقعیت ویژه‌ای برخوردار هستند. جالب است که ۹۹ درصد آلیاژهای صنعتی بر پایه فولاد استوار هستند. در این میان نیز فولاد ساختمانی ۹۵ درصد کل سهم فولادهای مورد استفاده در جهان را شامل می‌شود. به واسطه جنبه‌های مختلفی می‌توان تقسیم‌بندی فولادها و آلیاژهای مختلف آن را بیان کرد. به عنوان مثال، دسته‌ فولادهای ساختمانی حاصل تقسیم‌بندی فولادها بر اساس کاربرد آن‌ها در صنعت است. فولادهای زنگ‌نزن، فولادهای ابزار، فولادهای خوش‌تراش و فولادهای فنر از جمله دسته‌بندی‌های دیگر فولادها بر اساس کاربرد آن‌ها در صنعت است.
فولادهای ساختمانی که اصطلاحاً از نوع فولادهای ساده کربنی هستند، بیشتر در ساخت و ساز به خصوص تیر ورق‌ها به کار می‌روند. خواص فیزیکی و مکانیکی مناسب، سهولت در جوشکاری و برشکاری، هزینه پایین شکل‌دهی و قیمت به صرفه از جمله عواملی هستند که این فولادها را به بهترین گزینه برای استفاده در ساختمان‌سازی و همچنین کاربرد وسیع در دیگر صنایع مانند خودروسازی، کشتی‌سازی و معادن تبدیل کرده است. نرخ این نوع فولاد، بر اساس قیمت آهن کیلویی به صورت روزانه محاسبه می‌گردد. در این مقاله به بررسی پرکاربردترین فولادهای ساختمانی یعنی فولاد ST37 و ST52 خواهیم پرداخت. با مطالعه این مقاله به تفاوت‌های این ST37 و ST52، خواص فیزیکی و مکانیکی، ویژگی‌ها، نام آن‌ها در استانداردهای دیگر و کاربردهای آن‌ها پی خواهیم برد. در نام‌گذاری جدید این آلیاژ ابتدا حرف S و سپس استحکام تسلیم فولاد بر اساس مگاپاسکال ذکر می‌شود. کم‌کربن بودن این آلیاژ، موجب بروز خواص شکل‌پذیری سرد، جوشکاری و برش‌کاری عالی آن شده است. استحکام و انعطاف‌پذیری در فولادها دو ویژگی مقابل هم هستند. فولادهای بسیار سخت انعطاف‌پذیری کمی دارند؛ اما در این آلیاژ دو ویژگی انعطاف‌پذیری و استحکام به شکل مطلوبی وجود دارد.

فولاد ST37 و ST52 کاربرد آن‌ها
فولاد ST37 و ST52 کاربرد آن‌ها
پیمایش به بالا